W
ramach opisów szczegółowych zamieszczę ocenę testowanych roślin
(i porostów) jako pokarmu dla ludności ze środkowej epoki kamienia
(konkretnie osad w dzisiejszym Całowaniu i Witowie, ale można to
odnieść szerzej, także do innych stanowisk), oraz szereg ważnych
szczegółów (często odkrytych podczas eksperymentów) na temat ich
zbioru, obróbki i użytkowania. Podam także czas - średnią na
podstawie najczęściej 5 zbiorów (rzadziej mniej), który musiałem
zużytkować na wykonanie każdej pojedynczej czynności podczas
zbioru i obróbki.
Opis każdego taksonu ma następujący schemat:
- TAKSON – polska i łacińska nazwa taksonu, przynależność do rodziny (na końcu podano ocenę organów opisywanego gatunku w rankingu w skali A-G oraz ocenę organoleptyczną w skali 0-5 - opis rankingów - patrz niżej)
- SIEDLISKA WYSTĘPOWANIA – ogólnie gdzie można dany gatunek spotkać
- SIEDLISKA Z KTÓRYCH GO ZBIERANO – informacje na temat siedliska, z którego dany takson był pozyskiwany podczas niniejszych badań
- TOKSYCZNOŚĆ – informacje na temat szkodliwości dla człowieka (głównie zaczerpnięte z literatury, rzadziej samodzielnie stwierdzone)
- ZBIERANE ORGANY JADALNE – informacje o zebranych i przebadanych organach (ich wyboru dokonano dzięki studiowaniu literatury oraz obserwacjom podczas badań wstępnych do niniejszej pracy)
- SPECYFIKA POZYSKANIA I OBRÓBKI WSTĘPNEJ– uwagi bardziej szczegółowe o przebiegu pozyskiwania i wstępnej obróbki (odkrytych podczas badań do niniejszej pracy)
- SPECYFIKA DALSZEJ OBRÓBKI – opis tzw. „preparacji” pokarmu, to jest zabiegów mających na celu usunięcie toksyn czy innych czynności pozwalających na doprowadzenie zebranych organów do stanu przydatności do spożycia (dane zwykle zupełnie nowo-odkryte, nigdzie nie opisane wcześniej, lub opisane tylko bardzo ogólnie)
- OBRÓBKA TERMICZNA – opis sposobów obróbki termicznej (często odkrytych przeze mnie, lub rzadziej opisanych w literaturze i tylko sprawdzonych podczas badań do niniejszej pracy)
- WARTOŚĆ ORGANOLEPTYCZNA – stwierdzona podczas badań (opisowo)
- KALORYCZNOŚĆ – podana na podstawie literatury
- WYKORZYSTANIE POKARMOWE OBECNE LUB W PRZESZŁOŚCI (ZACHOWANE DANE) – na podstawie literatury
- OCENA PRZYDATNOŚCI GATUNKU NA POKARM PODSTAWOWY – określona na podstawie wyników badań niniejszej pracy
- CZAS ZBIORU PORCJI „P” i „R” – czas potrzebny do zbioru i obróbki (sumarycznie) porcji pokarmu (z opisywanego gatunku, jego organów), która mogłaby pokryć zapotrzebowanie na kalorie 1 osoby z mezolitu (środkowa epoka kamienia) z terenów dzisiejszej środkowej Polski – porcja P – porcja podstawowa – średnia porcja potrzebna do przeżycia dorosłej osoby w stanie spoczynku w warunkach optymalnych, porcja R – porcja rzeczywista – średnia porcja potrzebna do zaspokojenia wymagań energetycznych dorosłej osoby w okresie dużej aktywności fizycznej
- GATUNKI SPOKREWNIONE – opisy wykorzystania pokarmowego pokrewnych gatunków z całego świata na podstawie literatury (które często były dla mnie inspiracją podczas wyboru organów do testowania i sposobów ich wykorzystania - gdyż wiedzę na temat wykorzystania danych, testowanych, rodzimych gatunków trzeba było "na nowo" odkrywać/rekonstruować, bo całkiem została zapomniana)
- UWAGI – ewentualne dodatkowe spostrzeżenia
-
Pierwsza "kopaczka" z poroża jelenia, którą wykorzystywałem w swoich badaniach. To narzędzie jest wzorowane na prehistorycznym znalezisku - tzw. "motyce typu Lyngby"
A
– rośliny o wybitnym smaku i odżywczości, bardzo łatwe do
zbioru i obróbki
Czas
zbioru i obróbki kilograma:
-nasion
i owoców suchych - do 5 godzin - około 100% porcji dziennej R
(pokrywającej zapotrzebowanie energetyczne osoby ciężko
pracującej),
-skrobi
- do 6,5 godziny - około 133% porcji dziennej R,
-organów
podziemnych - do 2 godzin - około 33-50% porcji dziennej R,
-owoców
mięsistych (smacznych) - do 1 godziny - około 20% porcji dziennej
R,
-pyłku
- do 9,5 - około 190% porcji dziennej R,
-porostów
(wszystkie testowane gatunki)
-
młodych owoców Ulmus
spp. (są bardzo odżywcze)
B
– rośliny dobrej jakości ale gorsze do zbioru i trudniejsze do
obróbki
Czas
zbioru i obróbki kilograma:
-nasion
i owoców suchych - do 7,5 godzin,
-skrobi
- do 10 godzin,
-organów
podziemnych - do 3 godzin
-owoców
mięsistych (smacznych) - do 1,5 godzin
-pyłku
- do 15 godzin
-młodych
pędów Pteridium
i Typha
latifolia (pędy
Pteridium
mają tylko 45 kcal/100g, to znaczy że trzeba ich zjeść ponad 6
kilogramów, ale chyba można, bo to delikatne jedzenie i smaczne)
-młodych
owoców
Populus spp.
(takie młode owoce są bardzo smaczne po ukwaszeniu i ewentualnie
ugotowaniu i prawdopodobnie nie są toksyczne)
C
– rośliny gorsze w smaku i konsystencji lub wymagające długiej
obróbki. Trudne do zbioru
Czas
zbioru i obróbki kilograma:
-nasion
i owoców suchych - do 10 godzin,
-skrobi
- do 13 godzin,
-organów
podziemnych - do 4 godzin
-owoców
mięsistych (smacznych) - do 2 godzin
-pyłku
- do 19 godzin
-
niedojrzałych owoców suchych (Salix,
Populus)
(takie młode owoce są bardzo smaczne po ukwaszeniu i ewentualnie
ugotowaniu i prawdopodobnie nie są toksyczne)
-
ziela Hydrocharis
morsus-ranae
(to pokarm smaczny o delikatnej strukturze)
-
podkorzy (do 2,5 godziny)
D
– rośliny o miernym smaku i strukturze albo bardzo trudne do
zbioru i obróbki
Czas
zbioru i obróbki kilograma:
-nasion
i owoców suchych - do 12,5 godzin,
-skrobi
- do 16 godzin,
-organów
podziemnych - do 5 godzin
-owoców
mięsistych (smacznych) - do 2,5 godzin i owoców kwaśnych/gorzkich
- do 2,5 godziny
-pyłku
- do 24 godzin
-liści
- do 0,5 godziny
-podkorzy
(powyżej 2,5 godziny)
E
– rośliny ledwie jadalne oraz przyprawy
Czas
zbioru i obróbki kilograma:
-nasion
i owoców suchych - do 15 godzin,
-skrobi
- do 20 godzin,
-organów
podziemnych - do 6 godzin
-owoców
mięsistych (smacznych) - do 3 godzin i owoców kwaśnych/gorzkich -
do 3 godzin
-pyłku
- do 30 godzin
-liści
- do 1 godziny
F
– rośliny toksyczne bez specjalnej preparacji
G
– rośliny, których użytkowanie na pokarm jest wątpliwe. Czas
zbioru i obróbki kilograma
powyżej
norm podanych w punkcie E.
Gł
– pokarm głodowy dla zbieraczy-łowców (tutaj nie uwzględniono
roślin które były pokarmem głodowym dla ludności rolniczej –
dla niej takim pokarmem były najbardziej ekonomiczne dzikie rośliny;
tutaj wyszczególniono gatunki, które były jedzone w ostateczności
przez ludy, które żyły tylko dzięki owocom dzikiej przyrody i nie
znały rolnictwa ani hodowli zwierząt; przykładem może tu być
Polypodium
vulgare).
Wartość
organoleptyczną oceniłem w skali od 0 do 5, gdzie 5 oznaczyłem
organy najbardziej smaczne po preparacji, a 0 – organy, które
okazały się zupełnie niejadalne.
Fragment łęgu w Witowie koło Łodzi (moje badania dotyczyły mezolitycznych |
Okolice dzisiejszego Witowa |
Szmaciak gałęzisty (Sparassis crispa) - jeden z najcenniejszych gatunków grzybów jadalnych, wyrastający u podstawy pni starych sosen |
Noż kurna ja szukam szmaciaka, a tu niespodzianka. Coś mi się chyba zrobi. Pan to chyba mi z nieba spadł. Tu ma pan opis działania u Oruby. https://fitoterapeuta.wordpress.com/2014/12/14/szmaciak-galezisty-sparassis-crispa/. W tym roku pilnuje pan szmaciaka bo on może pomóc przywrócić zdrowie bardzo wielu ludziom.
OdpowiedzUsuń